7ο Γυμνάσιο Αθηνών

ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ

Κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές ταινίες, στην κατασκευή των οποίων χρησιμοποιούνται ακολουθίες κατάλληλα σχεδιασμένων σκίτσων, φωτογραφιών ή ηλεκτρονικών σκίτσων , των οποίων η ταχύτητα διαδοχική προβολή δημιουργεί στο θεατή την ψευδαίσθηση της κίνησης. Τα κινούμενα σχέδια γεννήθηκαν πριν από την επινόηση της μηχανής λήψης. Τα πρώτα δείγματα ψευδαισθητικής κίνησης που πραγματοποιήθηκαν με σχέδια συναντώνται σε συσκευές, όπως φενακιστισκόποιο του Ζοζέφ Αντουάν Φερντινάν Πλατό, οι οποίες επινοήθηκαν για τη μελέτη του μετεικάσματος των εικόνων. Τα κινούμενα σχέδια ως θέαμα εμφανίστηκαν πρώτη φορά στο Οπτικό θέατρο του Εμίλ Ρενό (1889), ο οποίος ζωγράφιζε τις σύντομες ιστορίες του απευθείας στη ταινία προβολής. Μια λάμπα που φώτιζε τα σχέδια και μια σειρά από φακούς αποτελούσαν τη μηχανή προβολής. Ο ίδιος ο εφευρέτης κινούσε ρυθμικά τις ταινίες που περιείχαν την ακολουθία των σχεδίων, ενώ το σύστημα των φακών προέβαλε τα σχέδια σε μια λευκή οθόνη. Τα κινούμενα σχέδια βρήκαν πρόσφορο έδαφος στις Η.Π.Α., όπου την εποχή αυτή άρχισαν να γίνονται πολύ δημοφιλή τα κόμικς. Από την δεκαετία του 20ού αι. η σχεδίαση των κ.σ. έγινε ηλεκτρονική, στο συντριπτικό ποσοστό της, με χαρακτηριστικές ταινίες του είδους τα δύο Tony Story (1995, 1999), το Antz (1998) και τα Ζουζούνια (1998), όπου τα παραδοσιακά σκίτσα αντικαταστάθηκαν από τρισδιάστατες ψηφιακές φιγούρες ( με εξαίρεση το μεγαλύτερο μέρος των κ.σ. του Ντίσνεϊ). Τα στούντιο Ντίσνεϊ διεύρυναντο κοινό τους, όπως Η μικρή νεράιδα (1989), Η πεντάμορφη και το τέρας (1991), Ο βασιλιάς των λιονταριών (1994) κ.α. Αναδείχθηκε ένας ακόμη εμπνευσμένος παραγωγός, ο Ντον Μπλαθθ, με τις ταινίες An American tale (1986) και The land before time (1988), όπου συνδύαζε παραδοσιακές και σύγχρονες τεχνικές. Ανερχόμενη δύναμη στα ψηφιακά κ.σ., κυρίως για την τηλεόραση, αναδείχθηκαν και οι Ιάπωνες, με παραγωγές όπως τα Pokemon, Star Blazers κ.α. Από το1991 ο θεσμός των βραβείων Όσκαρ συμπεριέλαβε και την κατηγορία Καλύτερης Ταινίας κ.σ. Η κατασκευή μιας ταινίας κ.σ. αρχίζει από το ντεκουπάζ , που παίρνει την ονομασία storyboard. Αυτό το επινόησε ο Γουόλτ Ντίσνεϊ,σε συνεργασία με τον Γουέμπ Σμίθ, επειδή, ύστερα από το 1930, η εξέλιξη της τεχνικής των κ.σ. δεν επέτρεπε πλέον την άναρχη διαδικασία στην προπαρασκευή των διηγήσεων και της εξελικτικής καμπύλης. To storyboard συνίσταται από μια σειρά απλών σχεδίων (από 60 έως 100 για μια ταινία μικρής διάρκειας μέχρι 10 λεπτών), τα οποία δείχνουν τη διαδοχή των πλάνων και των ηρώων που συμμετέχουν σε κάθε πράξη. Αναγράφονται επίσης ο διάλογος, οι κινήσεις της μηχανής, τα φόντα και κάθε τεχνική ένδειξη αναγκαία για τη λήψη.

ΓΚΙΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΣΑΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

Σχολ.Έτος:2004-2005 Τμήμα:Β2

Βιβλιογραφία: ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ